Doradcy podatkowi na Białorusi

Ekaterina Rykunova,
zastępca dyrektora ds. rachunkowości podatkowej
LLC „Financial Laboratory”

Instytut Doradztwa Podatkowego został z powodzeniem wdrożony w większości krajów rozwiniętych. Jego pozytywny wpływ na klimat podatkowy i poprawę otoczenia biznesowego państwa został wielokrotnie potwierdzony. W lutym 2014 r. Uruchomiono ważny dla Białorusi projekt UNDP, którego istotą jest kompleksowa pomoc Białorusi w budowaniu instytucji doradców podatkowych. Odpowiedzialność za pomyślną realizację projektu w gospodarce narodowej i biznesie do stycznia 2017 r. Przypisuje się Ministerstwu Podatków i Opłat.

Doradca podatkowy - kim on jest?

Mówiąc najprościej: doradca podatkowy jest kompetentnym pośrednikiem między podatnikami a organami podatkowymi. Jego misją zawodową jest ochrona interesów firm i firm, pomagając im w rozwiązywaniu problemów podatkowych. Następujące zadania mogą zostać włączone do listy zadań specjalisty:

• Sporządzanie zeznań podatkowych;
• Dostarczanie dokumentów do organów podatkowych;
• Konsultacje i rekomendacje w segmencie optymalizacji podatkowej;
• Ochrona interesów podatników w sądach i organach ścigania;
• Kompleksowe usługi podatkowe dla firm i osób fizycznych;
• Analiza firmy i weryfikacja zeznań podatkowych;
• Rachunkowość i rachunkowość podatkowa dla małych firm;
• Obliczanie podstawy opodatkowania;
• Informowanie klientów o innowacjach w ustawodawstwie podatkowym.

Duże firmy, małe firmy, prywatni przedsiębiorcy i osoby fizyczne będą mogły okresowo lub regularnie korzystać z usług firmy konsultingowej, która działa w segmencie outsourcingu podatkowego i księgowego.

Teraz nie można zagwarantować, że przedsiębiorcy i właściciele firm, mając do czynienia z wieloma problemami w dziedzinie opodatkowania, otrzymają wysoko wykwalifikowaną pomoc. Tak, księgowi, prawnicy, audytorzy w większości przypadków radzą sobie z takimi zadaniami, ale ich działalność zawodowa leży gdzie indziej. A inspektorzy podatkowi, dobrze zorientowani w zawiłościach w rozwiązywaniu tego rodzaju problemów, są po drugiej stronie barykad i, co do zasady, bronią interesów państwa, a nie pojedynczych podmiotów gospodarczych. Na tej podstawie konsultanci powinni kierować się zarówno orzecznictwem, księgowością, ekonomią, jak i oczywiście aspektami podatkowymi, aby kompetentnie nakreślić niezbędny zakres zadań i kompetentnie je rozwiązać.

Rola realizacji projektu Programu Rozwoju ONZ w gospodarce narodowej Białorusi

Jak dotąd nie wszyscy przedstawiciele biznesu rozumieją rolę doradztwa podatkowego w Mińsku i ogólnie na Białorusi i nie potrafią docenić znaczenia wdrożenia projektu dla państwa, a zwłaszcza dla ich firmy. Jest to jednak doskonała szansa na zminimalizowanie ryzyka przedsiębiorczości, zmniejszenie możliwości błędów prowadzących do kar. Jeśli chodzi o skalę ogólnokrajową, doradztwo podatkowe przybliży Białoruś do międzynarodowych standardów usług podatkowych dla przedsiębiorstw i ułatwi klimat inwestycyjny w kraju.

Niektórzy sceptycy zadają sobie pytanie: dlaczego rozpoczęli transformację systemu podatkowego teraz, co zmieniło się na szczeblu państwowym iw kręgach biznesowych? Odpowiedź jest prosta: ten proces jest logiczny, a Białoruś z pewnością musi dołączyć do wielu krajów rozwiniętych, które z powodzeniem wdrożyły ten system (Rosja, Niemcy, Wielka Brytania, Szwecja ...). Kraj jest zainteresowany inwestorami, a inwestorzy są zainteresowani pracą w znanych i zrozumiałych dla nich warunkach. Znaczącą rolę w kształtowaniu ogólnego klimatu inwestycyjnego odgrywa czas, który osoba biznesowa musi poświęcić na „uporządkowanie relacji” z organami podatkowymi, możliwość szybkiego rozwiązania problemów z poprawnością i terminowością płatności opłat. Przedsiębiorcy są gotowi zapłacić za kompetencje i profesjonalizm świadczone przez wykwalifikowaną obsługę podatkową.

Społeczność światowa akceptuje jako normę, że w imieniu firmy z przedstawicielami inspekcji podatkowej, doradcy podatkowi powinni prowadzić dyskusję. Złożoność ram prawnych i konieczność poruszania się w wielu niuansach wymaga udziału specjalistów w dialogu, a dopiero potem decyzja będzie obiektywna i skuteczna.

Jak to się wszystko zaczęło i czyje pomysły są obecnie wdrażane

Kierownikiem wspólnego projektu „Pomoc Republice Białorusi w tworzeniu Instytutu Doradców Podatkowych”, działającego pod auspicjami UNDP i Ministerstwa Podatków i Podatków Podatkowych na Białorusi, jest dr Taisiya Yeletski. To dzięki niej wyłonił się obiecujący pomysł wyważenia skali i zaczął się przekształcać w rzeczywistość - inspektorzy podatkowi postawili konsultantów na progu, tworząc w ten sposób schemat podobny do „prokuratora-adwokata”.

Forum inwestycyjne w Witebsku (2010) posłużyło jako impuls, podczas którego Taisia ​​Vladimirovna spotkała się z czcigodnym niemieckim doradcą podatkowym. Omawiając problemy przyciągnięcia strumienia inwestycji i poszukując poważnych inwestorów, wyraził chęć porozmawiania z certyfikowanym doradcą podatkowym w celu ustalenia stanu rzeczy w niszach podatkowych Republiki Białoruś. Proponowany pomysł wyjaśnienia kwestii w inspektoracie podatkowym lub w firmach konsultingowych świadczących usługi księgowe i planowanie biznesowe wywołał silny protest przedstawiciela interesów grupy inwestorów z Niemiec.

Następnie, po raz pierwszy, problem w powietrzu zaczął dzwonić: większość cywilizowanych państw rozwija system doradztwa podatkowego w pełni od ponad dziesięciu lat, podczas gdy na Białorusi nie ma go wcale.

Po spotkaniu z M. Pryers, doradcą podatkowym w Niemczech, doktorem prawa, Ministerstwo Podatków i Opłat chętnie poparło pomysł projektu. Krajowi i zagraniczni eksperci oraz specjaliści z branży pracują nad jego rozwojem:

• opracowywane są ramy regulacyjne i korzystne warunki prawne;
• analizuje udane doświadczenia zagraniczne (Niemcy, Szwecja);
• opracowywane są materiały edukacyjne, które będą wykorzystywane do szkolenia i certyfikacji doradców podatkowych;
• przeprowadzana jest promocyjna promocja projektu.

Historia powstania instytutu doradztwa podatkowego w skali globalnej

W krajach europejskich przedstawiciele środowiska biznesowego mogli korzystać z usług doradztwa w zakresie przepisów podatkowych na początku XX wieku. Ale w tamtych czasach nie powstał jeszcze fundament instytutu doradztwa podatkowego, a usługa z reguły była świadczona w ramach ogólnego doradztwa w zakresie zarządzania, którego celem była kontrola finansowa nad realizacją operacji biznesowych w przedsiębiorstwie. Specjaliści zajmujący się kwestiami wynikającymi z opodatkowania i interakcji z krajowymi strukturami podatkowymi mieli doświadczenie księgowe i doświadczenie w prywatnej praktyce księgowej przedsiębiorstw.

Lata sześćdziesiąte ubiegłego wieku można nazwać okresem realnego rozwoju doradztwa podatkowego jako pełnoprawnego segmentu działalności konsultingowej. W krajach, w których na podstawie świadczenia usług księgowych, audytowych, zarządczych, rozpoczął się proces powstawania instytutu doradztwa podatkowego, nakreślono różne sposoby jego rozwoju.

Agencje rządowe wykazały zainteresowanie modernizacją systemu. Uznali potrzebę uregulowania relacji między służbą podatkową a podatnikami, w większości przypadków nie posiadających wystarczającego poziomu wiedzy w tej dziedzinie, aby w pełni bronić swoich interesów i nie popełniać niezamierzonych błędów w obliczaniu i obliczaniu podatków i opłat. Legendarna metoda „marchewka i kij” została mistrzowsko zastosowana, podczas gdy poprzednio stosowano tylko „kij” - wymóg ścisłego przestrzegania przepisów podatkowych i stosowania kar za błędy. „Piernik” w formie doradztwa podatkowego był dla firm okazją do skorzystania z szeregu usług informacyjnych i praktycznej, kompetentnej pomocy w rozwiązywaniu problemów podatkowych. Dzięki temu przedstawiciele dużych firm i prywatnych przedsiębiorców radzą sobie z trudnościami i nie potykają się o jedną z wielu pułapek przepisów podatkowych.

Warto zauważyć, że w większości krajów tylko osoby upoważnione przez organy państwowe mają prawo do prowadzenia działalności doradczej w dziedzinie podatków. Dla podatników jest to bardzo ważny czynnik, ponieważ podpisując umowę z firmą konsultingową świadczącą usługi w segmencie doradztwa podatkowego, mogą oni być pewni kompetencji specjalistów. Państwo ma własne dźwignie wpływów i ustanawia ramy prawne - osoby akredytowane do świadczenia tego rodzaju usług przechodzą poważny system selekcji i są w pełni odpowiedzialne za wynik wykonanej pracy.

Cechy systemów doradztwa w krajach europejskich

Istnieją różne formy interakcji z podatnikami w różnych stanach. Informacje i porady udzielane są na szczeblu lokalnym, regionalnym, a nawet centralnym. Klienci osobiście kontaktują się z kompetentnymi organizacjami, otrzymują porady przez telefon lub e-mail.

Najwięcej uwagi poświęca się olbrzymiemu doświadczeniu organizacji doradztwa podatkowego w Niemczech - to właśnie ten stan jest pionierem w tworzeniu takiej wyspecjalizowanej instytucji, aby zapewnić interesy podatników. W 1961 r. Przyjęto ustawę federalną „O doradztwie podatkowym”, aw katalogu zawodów pojawiła się nowa jednostka - doradca podatkowy, obecnie w Niemczech jest ponad 80 000 osób.

Państwo ściśle kontroluje firmy działające w tej niszy. Ich działalność jest regulowana przez około 40 praw na szczeblu regionalnym i federalnym. Charakterystyczną cechą doradztwa podatkowego można nazwać stałą taryfą za usługi profesjonalne - podatnicy płacą według stawek określonych w katalogu na zasadach ogólnych. Praktycznie wszystkie inne kraje działają zgodnie ze zwykłym rynkowym systemem kształtowania wysokości wynagrodzenia, opartym na wahaniach podaży i popytu.

W Wielkiej Brytanii każda osoba, która otrzymała wykształcenie specjalistyczne, może nazywać się doradcą podatkowym, ale klienci będą mieli do niej bardzo niski poziom zaufania. Aby mieć wagę na rynku usług, konieczne jest uzyskanie poziomu kwalifikacji - Chartered Tax Adviser. Dopiero po tym, jak dana osoba ma już trzy lata doświadczenia w organach podatkowych w Wielkiej Brytanii, może zdać trudny egzamin i skorzystać z prawa do podniesienia noty, po uzyskaniu kwalifikacji certyfikowanego doradcy podatkowego. Wsparcie na poziomie zawodowym, systematyczny wzrost wiedzy, analiza innowacji legislacyjnych, uczestnictwo w konferencjach tematycznych są obowiązkowymi wymaganiami dla doradców podatkowych w Wielkiej Brytanii i wielu innych krajach.

W Republice Czeskiej, Polsce, na Słowacji, we Francji, we Włoszech doradcy podatkowi nie są ściśle zintegrowani i swobodnie prowadzą działalność zawodową. Ich głównym zadaniem jest rozwiązywanie problemów klientów, bez wykraczania poza granice prawodawstwa. W przeciwieństwie do uznanego programu niemieckiego, praca tutaj nie opiera się na całkowitej „regulacji państwowej”, ale wymaga obowiązkowego członkostwa w stowarzyszeniach zawodowych i samoregulujących się społecznościach, które mają własne przepisy, których wdrożenie jest obowiązkowe dla wszystkich doradców podatkowych.

Doradcy podatkowi w Rosji

W Federacji Rosyjskiej znaczenie zawodu konsultanta w zakresie podatków i opłat rozpoczęło się na początku lat dziewięćdziesiątych, kiedy ustanowiono podstawy rozwoju działalności przedsiębiorczej. Nowi przedsiębiorcy w większości nie posiadali niezbędnego minimum wiedzy, aby prawidłowo określić system podatkowy, obliczyć możliwe kwoty odliczeń na przyszłość i przeprowadzić konstruktywny dialog z organami podatkowymi. I choć na poziomie legislacyjnym nic nie słychać o instytucie doradców podatkowych, rynek usług wysuwa swoje żądania - wielu prawników przekwalifikowało i przedstawiło wizytówki potencjalnym klientom, wskazując zawód „adwokat podatkowy, konsultant”. Z reguły dobrze znali międzynarodowe doświadczenia w zakresie prawnych stosunków podatkowych, widzieli perspektywy wdrożenia systemu w Rosji i, jak mówią ludzie, „wyprzedzili wózek”. Na poziomie legislacyjnym zadanie zaczęło być rozwiązywane dopiero w latach 1997-1998.

Trzy etapy realizacji projektu utworzenia instytutu doradców podatkowych

Istnieją trzy etapy realizacji projektu UNDP i Ministerstwa Podatków i Obowiązków Białorusi:

1. Stworzenie odpowiednich warunków prawnych;
2. Szkolenie specjalistów, ich certyfikacja, stworzenie bazy edukacyjnej i metodologicznej;
3. Testowanie outsourcingu podatkowego w niektórych witrynach biznesowych, promocja informacyjna projektu, popularyzacja zawodu doradcy podatkowego.

Ramy prawne pomyślnego utworzenia instytutu doradztwa podatkowego na Białorusi są prawie gotowe, projekt został przedłożony do dyskusji na stronie internetowej MNF. Szkolenie i certyfikacja osób ubiegających się o przydzielenie „doradcy podatkowego” na poziomie zawodowym odbędzie się w ramach specjalnego zatwierdzonego programu. W celu zatwierdzenia projektu zostanie wybranych pięć przedsiębiorstw o ​​różnych rodzajach działalności i formie własności - na ich podstawie przeanalizowana zostanie ekonomiczna wykonalność projektu.

Kto może zostać doradcą podatkowym na Białorusi

Po zatwierdzeniu projektu na poziomie stanowym tylko certyfikowani specjaliści mogą świadczyć usługi doradztwa podatkowego. Ale jest okres przejściowy - 2 lata po publikacji projektu. W tym okresie, jak poprzednio, doradzać będą przedstawiciele firm konsultingowych świadczących kompleksowe usługi księgowe w Mińsku i zajmujący się audytem.

Przewiduje się, że wnioskodawcom nadany zostanie status doradcy podatkowego przez MNF, ale tylko do czasu ustanowienia Izby Doradców Podatkowych - wówczas zostanie ona włączona do jego jurysdykcji, a także do włączenia certyfikowanych specjalistów do Jednolitego Rejestru Podatków.

Aby przejść przez procedurę i uzyskać wymagany status:

• Zdać egzamin kwalifikacyjny;
• posiadać wykształcenie specjalistyczne i co najmniej dwa lata doświadczenia w dziedzinie podatków;
• Zadbaj o ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej;
• Po utworzeniu Izby NK - członkostwo jest niezbędnym czynnikiem.

Szkolenie prowadzone jest na podstawie Instytutu Studiów Zaawansowanych i Przekwalifikowania Kadr Ekonomicznych Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu Ekonomicznego. Wykwalifikowani praktycy z Białorusi i zagranicy, którzy z powodzeniem wdrożyli tę praktykę, są zaangażowani w nauczanie.

Doradcom podatkowym zabrania się angażowania w niezgodne działania, w szczególności w działalność gospodarczą. Równolegle będą mogli świadczyć usługi adwokackie, prawne i audytorskie, angażować się w działalność twórczą i dydaktyczną.